είναι εντελώς άδικο. Να θέλεις να κάνεις και να δώσεις πράγματα σε κάποιον κι αυτός να μην σε αφήνει. Να είσαι πρόθυμος να ξεκινήσεις απ' την αρχή, να πιστέψεις, να αγαπήσεις..! Να είσαι έτοιμος να τα παίξεις όλα κορώνα γράμματα. Να τα αφήσεις όλα στην τύχη -να διακινδυνεύσεις τα πάντα. Κι απ' την απέναντι πλευρά να μην υπάρχει ανταπόκριση αλλά στασιμότητα, αδράνεια.
Μέχρι πότε περιμένεις; Μέχρι πότε κάνεις υπομονή; Κι αν υπάρχει χρονικό όριο, αξίζει;
Το μόνο που σκέφτομαι, το μόνο που με κρατάει ακόμη έστω και λίγο πίσω είναι ότι θέλω να προχωρήσω γνωρίζοντας πως στο μέλλον θα μπορώ να λέω στον εαυτό μου ''προσπάθησες'' - ''έκανες ό,τι μπορούσες''. Δεν θέλω να φανώ δειλός, όμως ο δρόμος είναι δύσκολος. Και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω...
2 σχόλια:
i prospa8eia metraei...kai nai...einai ontos poli adiko...
kalispera!
Εγώ να συμφωνήσω! Έλα μου όμως που κανένας δεν την μετράει..!! :)
Δημοσίευση σχολίου