Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

What the F**k?

 Νομίζω πως ο τίτλος αυτού του post τα λέει όλα.
 Στην ανάρτηση ''Tomorrow...'' αναφέρθηκα σε ένα γεγονός που περίμενα καιρό τώρα. Ομολογουμένως για ακόμη μια φορά έγραψα πολύ γενικόλογα, με μεγάλη ασάφεια και ήρθε η ώρα να ζητήσω συγνώμη. 
 Συγνώμη..! Αυτό θα αλλάξει. Από τώρα μάλιστα! 

 Λοιπόν..... βρίσκομαι σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Περνάω την φάση ''Jesus! Οι Πανελλαδικές έρχονται! - τι θα κάνω, τι θα κάνωω!!''.
 Η μέρα που περίμενα πως και πως ήταν η χθεσινή. Χθες, λοιπόν, παρακολούθησα μια 9ωρη παρουσίαση σχολών (και των επιμέρους τμημάτων τους) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Ήλπιζα πως μετά από αυτήν θα έχει απαντηθεί το ερώτημα ''Που θέλω να περάσω;'' Για κακή μου τύχη όμως, το ερώτημα αυτό όχι μόνο δεν απαντήθηκε, αλλά απεναντίας φούντωσε!!! 
 Ποτέ δεν ήξερα τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. Ούτε καν από παιδί δεν είχα ένα σχέδιο για το μέλλον μου (του στυλ 'αστροναύτης' κ.λπ). Έτσι, στην αρχή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μάλλον ιδιαίτερα επηρεασμένος από το οικογενειακό μου περιβάλλον, είχα στραφεί προς τις παιδαγωγικές σχολές. Τα τελευταία χρόνια όμως αυτές μπήκαν σε δεύτερη μοίρα. 
 Δεν είναι τόσο απλό. Θέλω να είμαι σίγουρος. Έτσι έκανα στον εαυτό μου την γνωστή ερώτηση: ''Τί μου αρέσει;'' 
Η απάντηση ήρθε αστραπιαία στο μυαλό μου (- μάλλον, την ήξερα πολύ πριν αναρωτηθώ...) : κινηματογράφος. Ταινίες. Σειρές. Όλα. Έτσι στράφηκα προς αυτήν την κατεύθυνση. 
 Ε.. μια μικρή αντίδραση από το σπίτι (βλέπε μπαμπά μεριά -κλασσικά...), με έκανε να αρχίσω να το σκέφτομαι πάνω που το είχα -σχεδόν- αποφασίσει. Έτσι στήριξα όλες μου τις ελπίδες στην χθεσινή μέρα. Πίστεψα ότι με την παρουσίαση των σχολών του ΑΠΘ θα αποφάσιζα επιτέλους. Ότι μετά από αυτήν θα ξέρω τι θέλω και ότι θα το ακολουθήσω πάση θυσία! Πόσο λάθος!! 
 Αυτήν την στιγμή τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από πριν. Σχολές που μου άρεσαν τώρα απορρίφθηκαν ή μπήκαν πολύυυ πίσω στην λίστα μου. Με άλλες πάλι έγινε το αντίθετο. Κάποιες άλλες ξεπήδησαν απ' το πουθενά και ήδη τις βλέπω πολύ θετικά... ΜΕΓΑΛΟ μπέρδεμα. Πραγματικό αδιέξοδο...
  Ξέρω πως ο κλάδος που με ενδιαφέρει (Καλών Τεχνών) θα φέρει τσουνάμι αντιδράσεων.
  Τι πρέπει να κάνω τελικά; Να ακολουθήσω τα όνειρα μου; Να τα κυνηγήσω ή να συμβιβαστώ με κάτι... άλλο; Τι είναι σωστό και τι λάθος; Να επιλέξω να είμαι χαρούμενος ή κάτι.. πιθανότατα πολύ διαφορετικό; Θα βγάλω μια άκρη έγκαιρα;


- One day Alice came to a fork in the road and saw a Cheshire cat in a tree. ''Which road do I take?'' she asked. ''Where do you want to go?'' was his response. ''I don't know'' Alice answered. ''Then,'' said the cat, ''it doesn't matter.'' - Lewis Carroll, ''Alice in Wonderland''.

6 σχόλια:

Leviathan είπε...

Εγω λέω προσπάθησε να σκεφτείς κάτι που σ αρέσει αλλα και που θα σε βοηθήσει να βρεις μια δουλειά μετά...πολυ δυσκολεύουν όλα γιατί...

Φιλιααααααα

Zeta Mp είπε...

ΩΧΧΧΧΧΧΧ....ΠΕΡΝΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΑΣΗ;;;!!! ΚΟΥΡΑΓΙΟ! ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΑΓΧΟΣ, ΑΝ ΘΕΣ ΤΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΜΟΥ...ΕΓΩ ΔΕΝ ΑΓΧΩΘΗΚΑ ΟΥΤΕ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙ ΑΥΤΟ Κ ΠΕΤΥΧΑ ΤΟ 2ο ΣΤΟΧΟ ΜΟΥ ΕΥΤΥΧΩΣ....!! ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΑΠΟ ΕΠΑΝΩ !! ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΝΑ Σ'ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ...!! ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΛΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΥΝ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ!! ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!!

Lyriel Bee είπε...

Α ώστε έτσι .. κοίταξε, δε νομίζω ότι χρειάζεται και τόσο άγχος πάντως. Διάλεξε κάτι που είναι κοντά στα γούστα σου και βάλε στόχο. Άλλωστε, συνήθως δεν περνάμε στη σχολή που ακριβώς θέλουμε. Εγώ να σου πω μόνο, ότι όταν έδινα Πανελλήνιες, το μηχανογραφικό το φτιάχναμε τον Μάρτιο και εξετάσεις δίναμε τον Ιούνιο...
Για καλών τεχνών δεν ξέρω.. είναι δύσκολο κατόπιν να αποκατασταθείς επαγγελματικά, αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Κάτι πιο πρακτικό θα έλεγα και από κει και πέρα ο κινηματογράφος είναι χόμπυ.
Επίσης μη το δένεις και κόμπο πως ότι σπουδάσεις, αυτό θα κάνεις κι όλας. Μπορείς να πάρεις ένα πτυχίο να το έχεις γιατί μετράει όπως και να χει και να ασχοληθείς με ότι σου κάτσει ή ότι σου αρέσει.
Μην άγχεσαι μόνο, δεν οφελεί ;)

ασωτος γιος είπε...

να ακολοθουθησεις τα ονειρα σου με λυσσα και παθος, να βαλεις ενα στοχο!

Georgina είπε...

Φίλε μου ίσως νιώθεις μικρός για να αποφασίσεις κάτι τόσο σοβαρό αλλά πίστεψέ με δεν είσαι.
Δες τι πραγματικά συμβαίνει με ΄σενα και μη σκέφτεσαι τι περιμένουν οι άλλοι. Οι άλλοι περιμένουν ότι αρέσει σε εκείνους και σε παροτρύνουν να κάνεις τις επιλογές τους δυστυχώς καλοπροαίρετα γιατί αν το κάναν κακοπροαίρετα θα είχες μια δικαιολογία να τους αγνοήσεις. Επίσης να θυμάσαι πως τίποτα δεν έιναι μονόδρομος και όλα στη ζωή ανατρέπονται αν αλλάξουν οι συνθήκες ή εμείς οι ίδιοι.
Οποιες σπουδές και να κάνεις αμα βάλεις πλώρη για αλλού αργότερα και πάλι θα τα καταφέρεις αλλά δε θα σε χειροκροτήσουν παρά ελλάχιστοι που θα καταλάβουν τι πέτυχες και ίσως να μην νιώσεις καταξιωμένος αρκετά, ενω θα έχεις πετύχει όλα σου τα όνειρα και θα έχεις εκμεταλλευτεί όλες σου τις δεξιότητες γιατί πολύ απλά όλα αυτά θα γίνουν κόντρα στις προσδοκίες της κοινωνίας και όταν τα φώτα θα είναι στραμένα στο επόμενο βήμα στο οποίο καλείσαι να αποδείξεις πως μπορείς να το πετύχεις!
Δες τι έχει σημασία για ΄σενα τώρα σε αυτό το χρόνο που προέκυψε το αδιέξοδο και μην προσπαθείς να γίνεις προφήτης και να προνοήσεις αμα δεν υπάρχει τίποτα τόσο δυνατό που να σε παρασέρνει η δίνη της επιθυμίας σου γι' αυτό.
Ακόμα και αν το να κάνεις το μπαμπά και τη μαμά περήφανους βαρύνει περισσότερο στη λήψη της απόφασής σου σε ένα τόσο κατασκευασμένο έργο όπως οι πανελήνιες εξετάσεις είναι μια καλή αρχή.
Αν είσαι δημιουργικό άτομο και εργατικός και φιομαθής θα προκόψεις ότι κι αν επιλέξεις και θα επινοήσεις τον τρόπο να βιοποριστείς.
Η κοινωνία βαζει χρονικούς φραγμούς σε όλα χειρότερους από τη φύση, που είναι πολύ πιο ευγενική με όσους έχουν καταλάβει πως να ζήσουν το χρόνο που τους δόθηκε γενναιόδωρα. Ολα θα πάνε καλά θα δεις! Να είσαι καλά!

Mad Hatter είπε...

Ελπίζω όταν έρθει η δύσκολη ώρα να έχουν ξεκαθαρίσει μέσα μου τα πράγματα. Αυτήν την στιγμή είναι ακόμη όλα....!! Αφήστε τα καλύτερα... Σας ευχαριστώ πολύ πάντως, ΟΛΟΥΣ...! ツ