What the F**k?

 Νομίζω πως ο τίτλος αυτού του post τα λέει όλα.

 Στην ανάρτηση ''Tomorrow...'' αναφέρθηκα σε ένα γεγονός που περίμενα καιρό τώρα. Ομολογουμένως για ακόμη μια φορά έγραψα πολύ γενικόλογα, με μεγάλη ασάφεια και ήρθε η ώρα να ζητήσω συγνώμη. 

 Συγνώμη..! Αυτό θα αλλάξει. Από τώρα μάλιστα! 

 Λοιπόν..... βρίσκομαι σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου. Περνάω την φάση ''Jesus! Οι Πανελλαδικές έρχονται! - τι θα κάνω, τι θα κάνωω!!''.

 Η μέρα που περίμενα πως και πως ήταν η χθεσινή. Χθες, λοιπόν, παρακολούθησα μια 9ωρη παρουσίαση σχολών (και των επιμέρους τμημάτων τους) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Ήλπιζα πως μετά από αυτήν θα έχει απαντηθεί το ερώτημα ''Που θέλω να περάσω;'' Για κακή μου τύχη όμως, το ερώτημα αυτό όχι μόνο δεν απαντήθηκε, αλλά απεναντίας φούντωσε!!! 

 Ποτέ δεν ήξερα τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω. Ούτε καν από παιδί δεν είχα ένα σχέδιο για το μέλλον μου (του στυλ 'αστροναύτης' κ.λπ). Έτσι, στην αρχή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μάλλον ιδιαίτερα επηρεασμένος από το οικογενειακό μου περιβάλλον, είχα στραφεί προς τις παιδαγωγικές σχολές. Τα τελευταία χρόνια όμως αυτές μπήκαν σε δεύτερη μοίρα. 

 Δεν είναι τόσο απλό. Θέλω να είμαι σίγουρος. Έτσι έκανα στον εαυτό μου την γνωστή ερώτηση: ''Τί μου αρέσει;'' 

Η απάντηση ήρθε αστραπιαία στο μυαλό μου (- μάλλον, την ήξερα πολύ πριν αναρωτηθώ...) : κινηματογράφος. Ταινίες. Σειρές. Όλα. Έτσι στράφηκα προς αυτήν την κατεύθυνση. 

 Ε.. μια μικρή αντίδραση από το σπίτι (βλέπε μπαμπά μεριά -κλασσικά...), με έκανε να αρχίσω να το σκέφτομαι πάνω που το είχα -σχεδόν- αποφασίσει. Έτσι στήριξα όλες μου τις ελπίδες στην χθεσινή μέρα. Πίστεψα ότι με την παρουσίαση των σχολών του ΑΠΘ θα αποφάσιζα επιτέλους. Ότι μετά από αυτήν θα ξέρω τι θέλω και ότι θα το ακολουθήσω πάση θυσία! Πόσο λάθος!! 

 Αυτήν την στιγμή τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από πριν. Σχολές που μου άρεσαν τώρα απορρίφθηκαν ή μπήκαν πολύυυ πίσω στην λίστα μου. Με άλλες πάλι έγινε το αντίθετο. Κάποιες άλλες ξεπήδησαν απ' το πουθενά και ήδη τις βλέπω πολύ θετικά... ΜΕΓΑΛΟ μπέρδεμα. Πραγματικό αδιέξοδο...

  Ξέρω πως ο κλάδος που με ενδιαφέρει (Καλών Τεχνών) θα φέρει τσουνάμι αντιδράσεων.

  Τι πρέπει να κάνω τελικά; Να ακολουθήσω τα όνειρα μου; Να τα κυνηγήσω ή να συμβιβαστώ με κάτι... άλλο; Τι είναι σωστό και τι λάθος; Να επιλέξω να είμαι χαρούμενος ή κάτι.. πιθανότατα πολύ διαφορετικό; Θα βγάλω μια άκρη έγκαιρα;

- One day Alice came to a fork in the road and saw a Cheshire cat in a tree. ''Which road do I take?'' she asked. ''Where do you want to go?'' was his response. ''I don't know'' Alice answered. ''Then,'' said the cat, ''it doesn't matter.'' - Lewis Carroll, ''Alice in Wonderland''.

Tomorrow...

 Περιμένω την αυριανή μέρα εδώ και πολύυυ καιρό. Πραγματικά πολύ καιρό και ούτε που κατάλαβα πότε έφτασε...
 Έχω στηρίξει πάρα πολλά σε αυτήν την ημέρα... και δεν θέλω να απογοητευτώ από αυτήν. Αύριο πιθανότατα θα πάρω κάποιες αποφάσεις που θα καθορίσουν όλη την υπόλοιπη ζωή μου και από την μια χαίρομαι γι' αυτό, όμως από την άλλη αγχώνομαι υπερβολικά..!
 Τι κι αν το αύριο κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα; Τι κι αν μπερδέψει την κατάσταση ακόμα πιο πολύ; Κι αν τελικά αντί να βγάλω μια άκρη, χαθώ ακόμη περισσότερο σ'αυτό το κουβάρι σκέψεων, λογικής και συναισθημάτων;
 Το μόνο που μπορώ να κάνω προς το παρόν είναι να είμαι ήρεμος -εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις- και να ελπίζω για το καλύτερο. Μακάρι όλα να πάνε κατ' ευχήν!

* Όμως, αύριο θα γίνει και κάτι άλλο που περιμένω πως και πως τους τελευταίους μήνες!! Ανακοινώνονται οι υποψηφιότητες των Oscar! 

 Πολύς ενθουσιασμός!!

Growing Up...

 Δεν θέλω να μεγαλώσω. Δεν θέλω. Δεν θέλω να ωριμάσω. Όχι ακόμη τουλάχιστον. Θέλω να μείνω παιδί για λίιιγο ακόμη μόνο. Δεν θέλω να έχω τόοοσες ευθύνες. Δεν θέλω να περιμένουν τόοοσα πολλά από εμένα. Δεν θέλω κανένα βάρος στις πλάτες μου για την ώρα. Θέλω να ζήσω για λίγο ακόμη σαν παιδί.

Όπως ακριβώς και ο Peter Pan...

Όμως πρέπει. Και θα το κάνω! (;)

''It takes courage to grow up and become who you really are''. E.E.Cummings

''★★★★★''

  Η ''Σιδηρά Κυρία'' ήταν καταπληκτική. 

 Για ακόμη μια φορά μαγευτική και άψογη, η Meryl Streep είναι η καλύτερη ηθοποιός όλων των εποχών. 

 Την λατρεύω.

Happy Birthday

Χρόνια σου πολλά, καλά κι ευτυχισμένα.

 Εύχομαι να ήταν όλα καλύτερα. 

Man on a Ledge

 Προς το παρόν η νέα χρονιά είναι ήσυχη. Ίσως έτσι πρέπει να είναι.

 Μέχρι τώρα είναι μια καλή αρχή και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να την γρουσουζέψω. 

 Όμως η φετινή χρονιά ίσως αποδειχτεί η σημαντικότερη της μέχρι τώρα ζωής μου. Αυτή την χρονιά καλούμαι να πάρω αποφάσεις που πιθανότατα θα καθορίσουν την ζωή μου και πραγματικά τρομοκρατούμαι σ'αυτήν την σκέψη. 

 Στον δρόμο μου εμφανίζονται κυρίως δύο μονοπάτια. Και είναι τόσο διαφορετικά! Το ένα είναι πιο σταθερό, πιο σίγουρο ίσως. Μπορεί και βαρετό. Το άλλο... είναι ποθητό, μαγικό, ονειρικό και απόλυτα αβέβαιο.  

 Στο παρελθόν αναφέρθηκα στα όνειρα και τις προσωπικές μου φιλοδοξίες και στο πόσο πολύ αυτές με τρομάζουν με έναν πολύ, πολύ, πολύυυυ γενικό τρόπο. 

 Τώρα, λοιπόν, έρχεται η ώρα να επιλέξω. Να ακολουθήσω έναν βαρετό, βαρετό δρόμο ή τα όνειρα μου. Μέχρι τώρα έκανα πολλά πράγματα που βαριόμουν. Και μου λένε να βαριέμαι, να ξαναβαριέμαι και τελικά να βαριέμαι και πάλι, αυτήν την φορά για όλη την υπόλοιπη ζωή μου.

 Η επιλογή μου, λοιπόν, είναι να κάνω κάτι βαρετό ή να κάνω αυτό που θέλω. Να ακολουθήσω τα όνειρα μου και να διασκεδάσω.

* "If your dreams don't scare you, they 're not big enough." -  Katie Rodgers, PAPERFASHION.

  

Hello 2012!

 Το 2011 αποτελεί επισήμως παρελθόν. Ανήκει στην ιστορία.

 Προσωπικά δεν μπορώ να κάνω συνολικό απολογισμό της χρονιάς που πέρασε, αφού θεωρώ πως για 'μένα το '11 και το '12 είναι στενά συνδεδεμένα. Πάντως οφείλω να ομολογήσω πως σε γενικές γραμμές ήταν... λοιπόν.. δεν έχω λόγια..! Πάντως χαίρομαι αρκετά που έφυγε. Αυτό νομίζω τα λέει όλα. 

 Ήταν μια χρονιά περίεργη. Στο μεγαλύτερο μέρος της ήταν άσχημη χρονιά. Έχασα από κοντά μου έναν άνθρωπο για τον οποίο νοιαζόμουν πολύ, κινδύνεψα να χάσω άλλον ένα και μέχρι και στην αλλαγή του χρόνου ένιωθα μόνος.

 Όμως, θα θυμάμαι αυτήν την χρονιά για άλλους λόγους. Γιατί θέλω να πιστεύω πως αυτή την χρονιά ωρίμασα, σκέφτηκα, έγινα έστω και λίγο -ή τουλάχιστον προσπάθησα να γίνω- καλύτερος άνθρωπος. Ευχαριστώ λοιπόν 2011. Δεν θα σε θυμάμαι με κακία. :)

 Όσο για την νέα χρονιά, που δεν μπήκε με τον καλύτερο τρόπο, εύχομαι σε όλους τα καλύτερα. Εύχομαι μέσα από την ψυχή μου το '12 να είναι η πιο μαγική χρονιά όλων μας. Εύχομαι να πετύχουμε τους στόχους μας, να πραγματοποιηθούν τα ήδη υπάρχοντα όνειρα μας, αλλά  και να κάνουμε περισσότερα. Εύχομαι να ερωτευθούμε και να γελάσουμε με την ψυχή μας. Ας κάνουμε αυτή την χρονιά αξέχαστη!

 Καλή χρονιά!