Νομίζω πως φοβάμαι.
Τόσο πολύ ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου
και δεν έχω τη δύναμη γι' αυτό.
Ένας συνηθισμένος άνθρωπος που αντιμετωπίζει το αναπόφευκτο,
θα έλεγε κανείς.
Ένας απλός άνθρωπος με μια ακόμη, απλή, συνηθισμένη,
ανθρώπινη εμπειρία.
Μα, αλήθεια, το πιο δύσκολο είναι άλλο.
Είναι που κανείς δε θα μπορούσε να βοηθήσει.
Πρέπει να το περάσω μόνος μου.
Και ο μόνος τρόπος για να τ' αφήσω πίσω,
είναι να περάσω μέσα απ' αυτό.
Γι' αυτό θα νιώσω το φόβο,
θα νιώσω τον πόνο.
Θα τ' αφήσω να μπουν ολοκληρωτικά μέσα.
Και μετά θα τα ξεχάσω μια για πάντα.
Τόσο πολύ ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου
και δεν έχω τη δύναμη γι' αυτό.
Ένας συνηθισμένος άνθρωπος που αντιμετωπίζει το αναπόφευκτο,
θα έλεγε κανείς.
Ένας απλός άνθρωπος με μια ακόμη, απλή, συνηθισμένη,
ανθρώπινη εμπειρία.
Μα, αλήθεια, το πιο δύσκολο είναι άλλο.
Είναι που κανείς δε θα μπορούσε να βοηθήσει.
Πρέπει να το περάσω μόνος μου.
Και ο μόνος τρόπος για να τ' αφήσω πίσω,
είναι να περάσω μέσα απ' αυτό.
Γι' αυτό θα νιώσω το φόβο,
θα νιώσω τον πόνο.
Θα τ' αφήσω να μπουν ολοκληρωτικά μέσα.
Και μετά θα τα ξεχάσω μια για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου