Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

*FRIENDS*

 Όλοι έχουμε φίλους. 
 Κάποιοι μπορεί να είναι ό,τι καλύτερο μας συνέβη ποτέ και κάποιοι άλλοι μπορεί να μας απογοητεύσουν στην πορεία. Κάποιοι είναι πολύ κοντά μας, ενώ κάποιοι άλλοι όχι. Με κάποιους μας συνδέουν μοναδικές στιγμές και συναισθήματα ενώ με κάποιους άλλους όχι. Δεν ταιριάζουμε απόλυτα με όλους. Ο καθένας είναι μοναδικός με τον τρόπο του. Αυτή είναι η μαγεία στην σχέση μας.
 Πάντα υπάρχουν γκρίνιες, τσακωμοί. Όμως είναι το πιο σημαντικό κεφάλαιο της ύπαρξης μας και προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς αυτούς. 
 Μόνο ένα είναι σίγουρο: εάν δεν είχα αυτούς τους ανθρώπους δίπλα μου, πιθανότατα δεν θα ήμουν αυτός που είμαι σήμερα. Και γι' αυτό τους ευχαριστώ. Όλους.

Σας αγαπώ πάρα πολύ...


<3

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Alice and the Madness

 Ναι, μπορώ να καταλάβω το ότι ''κάθε αρχή και δύσκολη''. Όμως για μια και μοναδική φορά, γιατί δεν μπορούν όλα να πάρουν ομαλή τροπή; Γιατί πρέπει τα πάντα να γίνονται δύσκολα, επίπονα;
 Δηλαδή.. ζητάς πολλά όταν για μια μόνο φορά, το μόνο που θέλεις είναι τα πράγματα να λυθούν με τον εύκολο τρόπο; 
 Προσπαθείς, προσπαθείς και προσπαθείς για το καλύτερο και στο τέλος.. τίποτα. Απλά τίποτα. Είναι τρελό. Πραγματικά τρελό.. και.. σκληρό. 
 (Ή μήπως απλά δεν προσπαθείς αρκετά;)

* ''Πόση τρέλα κουβαλάει και προσφέρει απλόχερα η ζωή''.

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Glee

 Δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο με το συγκεκριμένο PostSecret. 

 Το αγαπώ. 
 Glee σ'αγαπώ! <3


Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Дорогой дневник ...

  η απόσταση είναι περίεργο πράγμα.
 Κάποιοι άνθρωποι είναι δίπλα μας και ταυτόχρονα κόσμους μακριά. Κι άλλους τους κουβαλάμε μέσα μας ακόμη κι αν μας χωρίζουν χιλιάδες πραγματικά ή νοητά χιλιόμετρα.
 Από την αρχή του χρόνου οι άνθρωποι χωρίζονται από αποστάσεις και προσπαθούν να τις καλύψουν με ένα άγγιγμα, ένα φιλί, ένα ταξίδι.
 Η διαδρομή δεν είναι πάντα ευχάριστη. Αλλά συνήθως, αξίζει(;) τον κόπο...

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

PostSecret

 Έχει περάσει αρκετός καιρός από την πρώτη φορά που επισκέφτηκα την σελίδα του PostSecret. Από τότε κάθε Κυριακή είναι διαφορετική για 'μένα. Κάθε Κυριακή είναι γεμάτη. Γεμάτη από σκέψεις, συναισθήματα, μυστικά.
 Πρόκειται για μια ιστοσελίδα που ξεκίνησε από ένα απλό blog, στην οποία κάθε άνθρωπος, από κάθε γωνιά του πλανήτη μπορεί να στείλει μια φωτογραφία, ένα κολάζ ή ένα απλό σημείωμα γράφοντας το πιο βαθύ μυστικό του. Την μεγαλύτερη επιθυμία του. Τις σκέψεις του, τους προβληματισμούς του. 
 Φίλος, συγγενής. Έρωτας. Δεν παίζει ρόλο. 
 Κάποιοι πληγώθηκαν. Κάποιοι πλήγωσαν και ζητούν συγνώμη. ''Κάποιοι, οι πιο γενναίοι, συγχωρούν -την εγκατάλειψη, τον βιασμό, την απιστία.'' Κάποιοι αγάπησαν και κάποιοι αγαπήθηκαν. Κάποιοι άλλοι θρηνούν για τις ευκαιρίες ή τους ανθρώπους που έχασαν ή ''για τα άτομα που ήταν από την αρχή καμένα χαρτιά''. 
 Φαίνεται παράξενο και αστείο μα σε κάθε μια από τις ιστορίες που λέει η εκάστοτε κάρτα βλέπω κι από ένα κομμάτι της ζωής μου.

 Πάντως νιώθω όμορφα. 
 Νιώθω καλά που ξέρω πως κάποιος άνθρωπος -ακόμη κι απ' την άλλη άκρη του πλανήτη- είναι ευτυχισμένος ή μόνος όπως εγώ, όταν διαβάζω την κάρτα του. Γιατί στην πραγματικότητα κανένας απ'τους δυο μας δεν είναι μόνος εκείνη την στιγμή... 

 Τις Κυριακές, δεν είμαι μόνος.